NAARDEN - Talrijke verhalen over orgaandonatie waren zaterdag te horen op de Transplant-ERENdag in en bij de Grote Kerk te Naarden. Actrice Petra Laseur vertelde over haar ervaringen. Zij stond een nier af aan een wildvreemde.Buiten op het plein brachten getransplanteerden en familieleden een eerbetoon aan de donoren.
Actrice Petra Laseur sprak op de Transplant-ERENdag over haar nierdonatie aan een onbekende.
Petra Laseur: 'Mijn nier is hartstikke goed terechtgekomen!'Je kunt een nier cadeau geven
DOOR JETTE PELLEMANS
Naarden - 'Je hebt twee nieren: één om zelf te houden en 1 om cadeau te geven' - met dit motto doneerde actrice Petra Laseur vorig jaar een nier een onbekende ontvanger, vertelde er over tijdens de TransplantErendag, afgelopen :zaterdag in de Grote Kerk in Naarden.
Voorzitter van de Transplant-ERENdag, Bart Pijpers, opent de bijeenkomst door te constateren dat deze dag best een moeilijke emotionele mix is voor de bezoekers. Aan de ene kant de intense dankbaarheid van getransplanteerden: mensen die een bijvoorbeeld een donornier, -long, of -hart hebben mogen ontvangen.
Aan de andere kant het verdriet van nabestaanden die een dierbare zijn verloren, maar blij zijn dat er nog een deel van hun geliefde verder leeft in iemand anders.
De Transplant-ERENdag wordt eens in de twee jaar gehouden in de Grote Kerk in Naarden. Donoren, getransplanteerden en nabestaanden komen samen tijdens een dienst, waar iedereen op zijn manier vertelt over orgaandonatie.
Een van die sprekers is actrice Petra Laseur. Momenteel speelt ze de rol van koningin Wilhelmina in de musical 'Soldaat van Oranje'.
Het was haar eerste Transplant-ERENdag: ze heeft in september zo haar nier gedoneerd. Geïnspireerd door het BNN-programma 'De grote donor-show', wilde Laseur wel een nier doneren 'als ze eens tijd had '. Met gevoel voor humor en op nuchtere wijze vertelt Laseur over haar traject. De eerste week had ze pittige pijn, 'to put it mildly', maar voor de rest zou ze het iedereen aanbevelen. „Tegen mijn doelgroep zou ik zeggen: denk er eens over na. Ik ben in de zeventig, ben alleen, hoef niet meer te voeden; waarom zou je het dan niet doen?"
De donor blijft altijd onbekend voor de getransplanteerde; wel is er een mogelijkheid een anonieme brief te sturen, zoals de ontvanger van Laseurs nier heeft gedaan. Laseur: „Mijn nier is hartstikke goed terechtgekomen! Bij een man met een gezin die het anders niet had gered. Wel heb ik de artsen gevraagd om niet de vermelden dat de nier van een oudere vrouw kwam. Dat leek me niet goed voor het genezingsproces."
Door Yvette van der Schaaf
Aansprekende en roerende verhalen van vijf getransplanteerden, drie levende donoren en een nabestaande bepaalden de sfeer op de TransplantERENdag gisteren, zaterdag 2 juni, in de Grote Kerk te Naarden. Verscheidene musici zorgden voor een effectieve muzikale omlijsting. Na afloop van elke bijdrage stak de spreker een kaars aan in de Kring van Licht. Toen deze Kring compleet was, volgde een minuut stilte.
Dankbaarheid en troost jegens nabestaanden van onbekende overleden donoren was het overkoepelde thema van deze dag. Naast natuurlijk dankbaarheid jegens bekende en onbekende levende donoren. Zo gaf de voorzitter van de organiserende commissie, Bart Pijpers, aan tijdens de opening. De verdere invulling valt het best te illustreren met een aantal voorbeelden. Kim Moelands, als longgetransplanteerde, dankte haar onbekende donor per brief dat die haar lucht had gegeven om van te leven. Godfried Beumers, levergetransplanteer d, vertelde een sprookje waarin een onbekende een lever doneert aan een verhalenverteller, met de dood als tussenpersoon. Onder het motto: geef mijn lever aan een verteller, want ik denk dat daar nog steeds een verhaal in zit.
Mijke Smit, hartgetransplanteerd, stond stil bij de moeilijke combinatie tussen nieuwe hoop voor de patiënt, terwijl er voor de donor juist geen hoop meer is. De medailles behaald tijdens de World Transplant Games betekenen voor haar vooral dat zij inmiddels weer meetelt.
Tim de Graeve, levergetransplanteerd, lichtte toe dat niet sport, maar juist muziek zijn manier was om te tonen dat er nog leven was na transplantatie. En illustreerde dat met een pakkend bluesnummer.
Gea Schuurman, als nabestaande, legde uit hoe de procedure rond de donatie door haar jonge dochtertje was verlopen, met veel lof voor de geboden zorg en steun door de medische staf in het ziekenhuis. Zij is nog steeds blij dat organen van haar dochter twee andere kinderen een nieuwe kans hebben gegeven.
Als levende donor gaf Pien van der Hoff aan dat Samaritaans doneren als Leven met een hoofdletter moet worden gezien.
En Petra Laseur vertelde vrij laconiek over haar Samaritaanse nierdonatie in de herfst van 2011. Een nuchtere nier, zoals zij dat noemde. Ook bestond voor aanwezigen de mogelijkheid om een briefje af te geven met persoonlijke gedachten. Enkele briefjes zijn tijdens de bijeenkomst anoniem voorgelezen. Anonieme publicatie van de overige teksten zal plaatsvinden op de website van het Nationaal Donor Monument
bron: WWW.NIERNIEUWS.NL
